او درباره خود برجام و لغو تحریمها هم گفته است: «باید رویکرد دستگاه دیپلماسی کشورمان در ارتباط با موضوع برجام و لغو تحریمها، از حالت سلبی و حقوقی صرف خارج شده و به سمت رویکرد ایجابی و عملیاتی تغییر مسیر دهد. ارائه وامها و سرمایههای بینالمللی به ایران همراه با نظارت بینالمللی برای کمک به این کشور در راستای پرداختن به ضروریترین مشکلات آن میتواند ایران و خاورمیانه را در پرهیز از گرفتار شدن در رکود عمیقتر یاری کند. در یک کلام باید بگوئیم دوران جدیدی در اقتصاد ایران و سیاست منطقه آغاز شده و پیمان شانگهای میتواند بخشی از نابسامانیهای قبلی را متوقف کند. ↑ «ایران، دومین تولیدکننده بزرگ پرلیت در جهان شد». بدین معنا که افزایش نرخ ارز و ارزشگذاری مجدد داراییهای ارزی دولت نزد بانک مرکزی، ابزاری برای تسویه استقراض دولت از بانک مرکزی و افزایش نقدینگی در اقتصاد میشود؛ لذا در یک کلام باید گفت اصرار بر تبدیل ارزهای نفتی به ریال، اشتباهی ابتدایی و بزرگ در اقتصاد ایران بوده که بدعتها و تبعاتی مخرب بر جای گذاشته است.
نکته مهم و لازم به توجه آن است که اکنون با گذشت ۵ دهه از این روند موجود، عمده پایه پولی (پول بانک مرکزی) از محل همین داراییهای ارزی دولت نزد بانک مرکزی ایجاد شده و مهمترین منشأ ایجاد نقدینگی در اقتصاد در طول این مدت بوده است. حجم بالای منابع ارزی در اختیار بانک مرکزی (دولت ها) از یک طرف و نگاه سطحی دولتمردان نسبت به نحوه مدیریت نرخ ارز در کشور، منجر به این شد که همواره با هدف کنترل و تثبیت (بخوانید سرکوب) نرخ ارز، اقدام به تزریق و فروش بخشی از منابع ارزی دولت در نزد بانک مرکزی با نرخ های پایین تر از نرخ واقعی ارز نمایند. اما حالت معقول آن است که این فرد نگاه سرمایه مولد به این منبع خدادادی داشته باشد و با هدف ایجاد درآمد ثابت و پایدار از آن، اقدام به سرمایه گذاری آن نماید. این فرد میتوان به چشم یک درآمد مصرفی به این ارث نگاه کند و شروع به مصرف و خرج آن برای مصارف روزمره و معمول زندگی کند. ۴- تجربه تولید و صادرات بنزین یکی از نمونههای بسیار دستیافتنی و قابل فهم است که نشان میدهد ظرفیتهای داخلی میتواند جریان تحریمهای یکجانبه را خنثی کند.
اگر محاسبه را ببریم بر حسب برابری قدرت خرید یا PPP تفاوت بسیار عجیب میشود. معمولاً در زمان ارزانی کاذب ارز و نیز در بحبوحه آزاد شدن فنر نرخ ارز، افرادی که از رانت دسترسی راحت به منابع ارزی و نیز رانت اطلاعات از تغییرات نرخ ارز برخوردار هستند، اقدام به خرید و خروج ارز (سرمایه) از کشور می کنند. نخستین اقدام ممکن میتواند کاهش هزینههای پیشبینی شده در لایحه بودجه باشد از جمله بودجه سرمایهای (capital budget) یا بودجه و یارانههای توسعهای. شاید قابل باور نباشد که در طول این ۵ دهه، در حالی که تولید واقعی کشور ۲.۲ برابر شده است، میزان نقدینگی حدود ۵۰ هزار برابر شده است. در طول مدتی که نرخ ارز به صورت غیرواقعی پایین بود، به علت ارزان بودن ارز، تولیدات خارج از اقتصاد به صرفه تر از تولیدات داخل می شد و این خود منجر به افزایش واردات و وابستگی اقتصاد در بسیاری از کالاهای واسطه و مصرفی به خارج می شد و البته تضعیف تولید داخل را در پی داشت. اما این ریالی سازی در طول این مدت چگونه انجام میپذیرفته است؟
اگر مواجهه ما با درآمدهای نفتی (بهتر است بگوییم سرمایههای نفتی) همچون حالت دوم مواجهه فرد بالا با ارث معقول صورت میگرفت، آنگاه نوسان و کاهش این به اصطلاح درآمدها، تأثیری در امور روزمره اقتصاد کشور و مردم نمیگذاشت و معیشت روزمره مردم به این منابع گره نمیخورد. پرداختها و یارانههای دولتی بیش از 9 میلیون کارگر را در خطر از دست دادن شغل به دلیل کاهش شدید قیمت نفت و تاثیر کووید-19 بر درآمدهای دولتی قرار داده است. قریب به ۵ دهه (از سال ۱۳۵۲) است که کشور پس از افزایش محسوس قیمت نفت و به تبع آن، درآمدهای نفتی، درگیر فراز و فرودهای اقتصادی و غیراقتصادی فراوان و بعضاً عمیقی شده است. قیمت بالای نفت در سالهای گذشته به دولت ایران این امکان را دادهاست تا سالیانه بالغ بر ۹۰ میلیارد دلار آمریکا، ارزآوری داشته باشد. پایش بینالمللی و ارائه کمکها به کشورهای نیازمند، تضمین کننده کنترل شیوع کووید-19 است و امکان احیای زودهنگام اقتصاد جهانی را فراهم میکند به جای این که آن را به تعویق اندازد. ایران درخواست وام 5 میلیون دلاری به صندوق بینالمللی پول داده است. This article has been created by GSA Content Generator Demoversion!