شرکت های دانش بنیان با هدف هم افزایی علم ، ثروت ، توسعه اقتصاد دانش محور و استفاده بهینه از پتانسیل های دانشگاه ها و موسسات پژوهشی مورد تایید وزارت علوم تحقیقات ایجاد می گردند.
شرکت تضامنی، شرکتی است که بین ۲ یا چند نفر به‌منظور امور تجاری و با نام مخصوص تأسیس می‌شود. در این‌گونه شرکت‌ها اگر دارایی شرکت برای پرداخت بدهی‌های آن کافی نباشد، هر یک از شرکا باید تمام قروض را پرداخت کنند.
برای انتخاب مدیران در شرکت‌های سهامی عام قوانینی وجود دارد. اشخاص حقوقی می‌توانند برای مدیریت شرکت انتخاب شوند که در این صورت باید یک نفر را به‌عنوان نماینده‌ی دائمی خود انتخاب کنند.
اطلاعات وارد شده در سامانه باید علاوه بر این که از لحاظ شکلی و محتوایی با قوانین و مقررات مربوطه هم راستا باشند، با متن مدارک و مستندات و مجوزات در نظر گرفته شده نیز دارای تطابق باشند.
شرایطی که طبق قانون برای ثبت قانونی یک شرکت در نظر گرفته شده است شامل موارد زیر می باشد.
از جمله مزایای ثبت شرکت این است که می توان به شکل حضوری در مزایده ها و مناقصه ها شرکت کرد و از مضایای آن بهره مند شد ،حضور در این مزایده و مناقصه ها باعث می شود که با شرکت های بزرگ آشنا شده و معاملات پرسودی انجام داد.
به موجب ماده ١٠٨ (ل.ا.ق.ت.) . مدیران شرکت توسط مجمع عمومی موسس و مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند.
*** طبق قوانینی که در جمهوری اسلامی ایران وضع شده است، شرکت ها در جایگاه افراد یا اشخاص حقوقی قرار می گیرند. افراد عضو در شرکت می توانند اشخاص حقیقی و یا حقوقی باشند.
*** نکته مهم که باید بدانید این است که یک کارت بازگانی، حداکثر یک سال دارای اعتبار است.
برداشتی که می توان از این موضوع داشت این است که در صورتی که این مورد رعایت نشود، هر شخصی می تواند باطل کردن عملیات و کار آن شرکت را از قاضی و محکمه طلب نماید.
شرکاي سهامی اغلب اشخاصی هستند که سرمایه آنها به صورت سهام متساوي القیمه درآمده است. مسئولیت و حدود اختیارات در تصمیم گیری ها اشخاص به میزان همان سرمایه اي است که با آن در شراکت نقش دارند و آن را در شرکت وارد کرده اند.
یکسری از مجوزاتی که برای برخی فعالیت ها نیاز است باید در زمان ثبت اخذ گردیده شده باشد.
بعد از آنکه اعضا هیئت مدیره انتخاب شدند، تمامی اعضا گرد هم آمده و طی نظر سنجی، اعضا هیئت مدیره مشخص شوند. بعد از این باید یک جلسه ترتیب داده شده و در آن دیگر سمت های مهم شرکت به افراد واگذار شود. این سمت ها شامل:
ماده ٣ (ل.ا.ق.ت.) بطور اطلاق بیان می دارد که تعداد شرکا در شرکت های سهامی نباید از سه نفر کمتر باشد. متعاقب آن در ماده ۴ شرکت سهامی را به دو نوع عام و خاص تقسیم می کند بنابراین حداقل تعدا اعضای هیئت مدیره مندرج در ماده ٣ باید هر دو نوع شرکت سهامی عام و خاص را شامل گردد که چنین نیست زیرا ماده ١٠٧ حداقل تعداد اعضای هیئت مدیره را در شرکت سهامی عام ۵ نفر ذکر میکند. یدین ترتیب ملاحظه می گردد که بین مواد ٣ و ١٠٧ قانون مذکور تعارض وجود دارد. یعنی چگونه ممکن است شرکت سهامی عام که می تواند با سه نفر عضو تشکیل شود باید حداقل ۵ مدیر داشته باشد؟ برای رفع این تعارض می توان چنین توجیه نمود که ماده ١٠٧ وارد بر ماده ٣ بوده و اطلاق آن را در مورد شرکت های سهامی عام ازبین برده و بدین نحو ماده ٣ را تخصیص می دد. از طرفی چون در هیچ یک از مواد (ل.ا.ق.ت.) در مورد تعداد اعضای هیئت مدیره شرکت های سهامی خاص جاری است و بدین ترتیب اعضای هیئت مدیره درشرکت های سهامی خاص نمیتواند از سه نفر عضو کمتر باشد.